خاطرات (3) تعظیم شعائر
ایشان همچنین در ایّام شادی نیز، به این کلام گوهر بار امام صادق علیه السلام تمسّک مینمود که فرمودند: «شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا»، شیعیان ما از زیادی گل ما خلق شده اند در شادی ما شاد و در غم ما اندوهگین می شوند.
در تمام اعیاد و ایام ولادت اهل بیت نبوت علیهم السّلام در خانه خویش جلوس می گرفت و بدین ترتیب که با ظاهری آراسته در منزل می نشست و فامیل و دوستان و اهالی محل و حتّی کسبه برای تبریک و گرفتن عیدی خدمت ایشان می آمدند.
نکتۀ قابل تأمّل اینجاست که مرحوم افضلی (ره) تحت هر شرایطی به برپایی چنین مجالسی همّت می گمارد مثلاً در دوران سیاه و پر از اختناق رضاخان که برپایی هر نوع عزاداری برای امام حسین علیه السام ممنوع بود، باز هم ایشان، مجلس عزای محرّم و صفر را در منزل خویش دایر می نمود و یا در زمان سکونت در افغانستان، با وجود محدودیت های شدیدی که حکومت اعمال می کرد و نیز علی رغم حضرت مخالفین، باز، در همۀ مناسبت ها خانۀ سیّد محلّ رفت و آمد و مرکز تجمّع دوستداران خاندان عصمت علیهم السّلام بود.
از جمله اقدامات جالب ایشان که بعضی از قدیمی های محلّۀ نوغان مشهد، هنوز آن را به یاد دارند ساخت دستگاه مخصوص چراغانی است. در آن زمان هنوز در مشهد ساختمان دو طبقه ای وجود نداشته و تمام خانه ها به صورت یک طبقه ساخته می شده است. ایشان در آن زمان طرح جالبی ارائه می کند که رو ی چوبی به ارتفاع یک ساختمان 2 طبقه، تعداد زیادی چراغ نصب شود و شب های عید این چوب به کمک همراهی بالا می رفته طوری که روشنایی چراغ ها از تمام نقاط مشهد آن روز، دیده می شده است.
از دیگر اقدامات ایشان، محاسبۀ اوقات شرعی در ماه مبارک رمضان بوده است مرحوم افضلی هر سال ماه مبارک رمضان، اوقات شرعی و طول روز را به نحوی دقیق محاسبه نموده و سپس آن را به مردم می داده تا در مساجد قرائت شود. و وقتی هم که در آخر رمضان، هلال ماه شوال برای ایشان ثابت می شد، به وسیلۀ همان دستگاه چراغانی، عید فطر را به مردم اعلام می نمود.
